Μα, είναι κάτι πιο βαθύ που με λερώνει...

Ημερομηνία παραγωγής, ημερομηνία λήξης, ημερομηνία αναχώρησης, ημερομηνία επιστροφής, ημερομηνία επετίου, ημερομηνία χωρισμού, ημερομηνία γέννησης, ημερομηνία θανάτου, ημερομηνία εκλογών, ημερομηνίες εορτών και εορτασμών.

Ημερομηνία.

Ημερομηνίες.

Όλη μου η ζωή μπορεί να κρυπτογραφηθεί σε ημερομηνίες.

Τα όνειρά μου ,άλλες φορές στριμωγμένα άλλες φορές μέσα στην άπλα, κλεισμένα μέσα σε βαλίτσες, βαλιτσάκια, τσάντες, νεσεσέρ, σακούλες, καμιά φορά και παραμάσχαλα.

Κι αυτά με τη σειρά τους πεταμένα μέσα σε αμάξια, βανάκια, καράβια και αεροπλάνα.

Έχω αλλάξει τέσσερις διευθύνσης 'μόνιμης' κατοικίας. Μόνο μόνιμες δεν ήταν και ούτε θα είναι και στο μέλλον.

 Δεν θέλω να είναι. 

Η μονιμότητα έχει ως συνέπεια την αυταπάτη της τάξης και της ασφάλειας, της τακτοποίησης και της οργάνωσης. Η μόνη οργάνωση που γνωρίζω είναι το οργανωμένο χάος. Την τάξη και την ασφάλεια τα αφήνω για σας.

Από παιδί ήθελα να είμαι σαν τον Καββαδία, να ταξιδεύω μέσα σε καράβια σ'όλο τον κόσμο και να μη δένω πουθενά μόνιμα κι ας είμαι κορίτσι και αυτές οι σκέψεις δεν είναι 'καθώς πρέπει' για το φύλο μου. Το θέμα είναι ότι από μικρή είχα συνειδητοποιήσει ότι δεν είμαι κάμπια για να με ενδιαφέρουν τα φύλλα. (Ακούγεται καλύτερα όταν δεν το βλέπεις γραμμένο...Σκατά!)

Θέλω να φύγω, αλλά όχι για να γυρίσω πίσω. Θέλω να φύγω έτσι ώστε να μη χρειαστεί ούτε καν να κοιτάξω πίσω. Κάποια μέρα θα το μετανιώσω, αν και δεν έχω μετανοιώσει για τίποτα και ποτέ. Και όχι επειδή δεν έχω κάνει ποτέ λάθος, απλά ήταν τόσα πολλά τα λάθη που δεν άφηναν χώρο για καμιά μετάνοια. Ήρθε ο καιρός να φύγω. Να πάω παρακάτω, να δω τι υπάρχει πίσω από τον λόφο.

Ίσως η θέα εκεί είναι καλύτερη. 

Όμως, πρέπει να κάνω κάμποση υπομονή ακόμα. Είναι δύσκολοι οι καιροί για τους μη-πρίγκιπες. :/

(*)Ο τίτλος της ανάρτησης είναι από το ποίημα του Νίκου Καββαδία "Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia"