Θεώρημα Sandwich

Η νύχτα ήταν δύσκολη, αλλά η μέρα ακόμα δυσκολότερη.

Οι καθρέφτες έσπασαν και έμεινες μόνος στο δωμάτιο. Δεν έμειναν ούτε καν οι φανταστικοί σου φίλοι. Τι να πω και για τον εαυτό σου! Αυτόν σου τον πήραν πριν προσθέσεις στο λεξιλόγιό σου την δωδεκαχιλιοστή σου λέξη. 

Είναι δύσκολο να μιλάς με κάποιον που δεν σε καταλαβαίνει. Ειδικά όταν εσύ του μιλάς για ποίηση και αυτός ονειρεύεται μπριζόλες και σπληνάντερα. 
 (Γαμώ το, αυτό δεν έπρεπε να το πω.)

Να μου πεις, φανταστικέ μου αναγνώστη, κι αυτά ποίηση είναι. Σάμπως, και ο Bukowski δεν είχε γράψει το ποίημα 'Σκέψεις Πάνω Από Ένα Σάντουιτς (Thoughts While Eating A Sandwich)';

Πόσο μακρυά απέχουν τα κοψίδια από ένα σαντουιτσάκι;

Εξαρτάται, σου λέω εγώ. Εξαρτάται τι κουβαλάει αυτό το σάντουιτς μέσα του. Που ξέρεις ότι δεν είναι φτιαγμένο για χορτοφάγο;

Η απάντηση είναι απλούστατη! Σιγά μην έτρωγε ο Bukowski σκέτα αγγουράκια με ψωμάκια. Στάνταρ, έβαζε μέσα ζαμπόν, πολύ πιθανόν και μπέικον.